การกลับมาของ เคราร์ด เดโลเฟว

การกลับมาจาก อาการบาดเจ็บ เป็นเรื่องยาก การกลับมาจากอาการบาดเจ็บ และกลับมาลงเล่นได้ดี นั้นกลับเป็นเรื่องที่ยากยิ่งกว่า และเรื่องนี้ เคราร์ด เดโลเฟว เป็นหนึ่งในคนที่รู้ดีที่สุดคนหนึ่ง หลังจากการต่อสู้กับ อาการบาดเจ็บ มาอย่างยาวนาน จนกระทั่งวันนี้ เขากลับมาลงเล่นฟุตบอลได้อีกครั้ง แม้ว่ามันจะไม่ใช้บนเวที พรีเมียร์ ลีก อีกต่อไปแล้ว

29 กุมภาพันธ์ 2020 เป็นวันที่น่าจดจำสำหรับสาวก “แตนอาละวาด” เมื่อพวกเขาซึ่งกำลังหนีตกชั้น เปิดบ้านเอาชนะ ลิเวอร์พูล 3-0 พร้อมกับการยัดเยียดความพ่ายแพ้ในฤดูกาล 2019-2020 ในลีกให้กับทีมเยือน ซึ่งแม้สุดท้ายจะได้แชมป์พรีเมียร์ ลีก แต่ความพ่ายแพ้ในเกมนี้ กลับเป็นความพ่ายแพ้ที่หมดรูปที่สุดของพวกเขาเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่วันที่น่าจดจำสำหรับ เดโลเฟว สักนิด เพราะ 34 นาทีของเกมนั้น จบลงด้วยอาการบาดเจ็บ เอ็นไขว้หน้าหัวเข่า (ACL) หนึ่งในอาการบาดเจ็บที่รุนแรงที่สุดของการเป็น นักเตะ อาชีพ และคงไม่มีใครคิดว่านั่นคือ “เกมสุดท้าย” ของ เดโลเฟว ในการเล่นกับ วัตฟอร์ต ซึ่งสุดท้ายพวกเขาตกชั้น ในแบบที่ เดโลเฟว ทำได้เพียงผู้ชมในฤดูกาลที่ ไวรัส โควิด-19 ถล่มโลกฟุตบอล

มันเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบาก และโหดร้ายสำหรับผม

“มันเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบาก และโหดร้ายสำหรับผม และครอบครัว ผมไม่เคยลืมช่วงเวลานั้นเลย และคงไม่ลืมมันตลอดชีวิต มันเป็นช่วงเวลาที่ยาก แต่ยากกว่านั้นคือ หลังจากนั้นผมต้องทำอะไรมากมาย เพื่อฟื้นฟูสภาพร่างกาย ในการกลับมาลงเล่นอีกครั้ง”

“ก่อนบาดเจ็บผมคิดว่า ผมกำลังอยู่ในฟอร์มการเล่นที่ดีมาก เล่นด้วยความมั่นใจ และสภาพร่างกายดีมาก เกมนั้นผมมีโอกาสทำประตูได้ด้วยนะ แต่สุดท้ายแล้ว ชีวิตมันก็ไม่เคยบอกอะไรเราว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น และนั่นคือชีวิต”

จากจังหวะแย่งบอลที่ไม่น่าจะมีอะไร ระหว่าง เดโลเฟว กับ เวอร์กิล ฟาน ไดจ์ (ซึ่งฤดูกาลต่อมา ฟาน ไดจ์ ก็บาดเจ็บด้วยอาการเดียวกัน และกำลังอยู่ในช่วงฟื้นฟูร่างกาย อยู่ในเวลานี้) แต่จังหวะเบียดแย่งกัน ขาขวา ที่ซึ่งเป็นหลักในการทรงตัวของ เดโลเฟว กลับเสียหลัก และหัวเข่า “บิด” อย่างรุนแรง แน่นอนไม่กี่วินาทีต่อมา เดโลเฟว ล้มลงพร้อมกับร้องด้วยความเจ็บปวด ก่อนถูกเปลี่ยนตัวหามออกจากสนามทันที

“ทุกวันนี้ ผมอาการดีขึ้นมากแล้ว แต่บอกตามตรงว่ามันก็ยังคงไม่เต็ม 100 % มันไม่ใช่อาการบาดเจ็บเอ็นไขว้หน้าหัวเข่าอีกแล้ว แต่มันคือผลกระทบของอาการบาดเจ็บครั้งนั้น นั่นคืออาการบาดเจ็บของ หมอนรองกระดูก และนั่นทำให้การฟื้นฟูร่างกายยากกว่าเดิมมาก ผมต้องการทำงานหนักในการฟื้นตัว และมันยังอยู่ในขั้นตอนการกายภาพบำบัด ซึ่งผมต้องอดทนรอคอยร่างกายกลับมาสู่สภาพที่พร้อมดังเดิม แน่นอนผมจะพลาดการลงเล่นไปหลายเกมแน่ แต่มันไม่ใช่ปัญหา ถ้ามันแลกกับการที่ว่าผมกลับมาลงสนามได้เมื่อไร ผมจะกลับมาพร้อมกับสภาพร่างกายที่พร้อมลงเล่นเต็มที่” เดโลเฟว กล่าวผ่านสื่อในเดือน มีนาคม

ตัดสินใจเข้ารับการผ่าตัด

2021 หลังจาก ตัดสินใจเข้ารับการผ่าตัด ในเมือง บาร์เซโลน่า ประเทศสเปน ซึ่งหลังจากนั้นไม่นานนัก การระบาดของ ไวรัสโควิด-19 ทำให้วงการฟุตบอลทั่วโลก ต้องพักการแข่งขัน รวมถึง พรีเมียร์ ลีก ที่ต้องพักไปร่วม 3 เดือน

ระหว่างการพักการแข่งขัน เดโลเฟว ใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในประเทศ อันดอร์ร่า เพื่อเข้าสู่ขั้นตอนการฟื้นฟูร่างกาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของสภาพจิตใจ

“ปัญหาอาการบาดเจ็บหนักแบบนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเรื่องของ จิตใจ เพราะมันต้องใช้เวลายาวนานมากในการฟื้นตัว ต้องอดทน และพยายามสนุกกับการกายภาพบำบัด ถ้าคุณตื่นขึ้นมาแล้วคุณไม่สนุก ไม่อยากจะกลับมาลงทำกายภาพ ทุกอย่างมันจะยากทันที เพราะนั่นหมายความว่า คุณต้องพักนานกว่าเดิม และที่แย่กว่านั้นคือ เมื่อต่อให้หายบาดเจ็บ มันก็ไม่ได้หายขาด ดังนั้นช่วงการฟื้นตัวจึงสำคัญ”

“สิ่งที่ผมเสียดาย และคิดหนักมากคือเรื่องเกี่ยวกับ อาการบาดเจ็บของผม หากมันไม่เกิดขึ้น และหาก โควิด-19 ไม่เกิดการระบาด ผมเชื่อมั่นว่า วัตฟอร์ต จะสามารถเอาตัวรอดในการตกชั้นได้ เรากำลังอยู่ในช่วงที่กำลังฟอร์มดี และอย่างที่บอก ผมกำลังฟอร์มดี เช่นเดียวกับ เพื่อนร่วมทีมหลายคน”

“ตอนช่วง 2-3 เดือนแรก หลังจากเจอปัญหาบาดเจ็บ ทุกอย่างมันยังง่ายสำหรับผม เพราะตอนนั้นไม่มีเกมการแข่งขันจาก โควิด-19 แต่หลังจากที่ทุกอย่างกลับมาเริ่มต้นกันใหม่ ผมทรมานมาก ที่กลายเป็นเพียงผู้ชม ดูเพื่อนร่วมทีมลงเล่น และเจ็บใจที่อยากลงไปเล่น แต่ทำอะไรไม่ได้ สิ่งที่ทำได้คือ มีสมาธิกับการทำกายภาพบำบัด กับอาการบาดเจ็บของตัวเอง”

2019-2020 เต็มไปด้วยความวุ่นวาย

วัตฟอร์ต ในฤดูกาล 2019-2020 เต็มไปด้วยความวุ่นวาย และเข้าสู่สไตล์ของทีมตกชั้น เมื่อพวกเขามีการเปลี่ยนแปลงผู้จัดการทีมมากถึง 3 คนในฤดูกาลเดียว ไล่จาก ฆาบี การ์เซีย, กิเก้ ฟลอเรส และ จบด้วย ไนเจล เพียร์สัน แต่ก็ไม่ช่วยไม่ไหว ตกชั้นในที่สุด

“ผมมีสองฤดูกาลกับ ฆาบี การ์เซีย ที่ยอดเยี่ยมมาก แต่แล้วทีมมีการตัดสินใจเปลี่ยนแปลงโค้ช และมันเป็นการตัดสินใจของ จิโน่ ปอซโซ่ เจ้าของสโมสร ซึ่งผมไม่โทษเขานะ มันเป็นการตัดสินใจเพื่อให้ทีมอยู่รอด แต่สำหรับผม ผมไม่โทษโค้ชสักคนเลยนะ แต่ผมมองว่ามันเป็นเรื่องของ นักเตะ ที่แสดงผลงานออกมาไม่ดีพอ จนทีมตกชั้น”

“เราเริ่มต้นไม่ดีเอง 10-15 เกมแรก พวกเราผลงานแย่มาก (ชนะในลีกเกมเดียวจาก 15 เกมแรก) ในขณะที่ นักเตะ หลายคนดู ผ่อนคลายเกินไป ไม่กังวล หรือกลัวว่าทีมจะตกชั้นด้วยซ้ำ แต่พอเล่นไปสักพัก ก็เหมือนกับจะตื่นตัว และเริ่มกลับมาทำผลงานได้ดีขึ้น บางคนทำงานหนักมาก แต่บางคนก็ไม่ และนั่นทำให้เราตกชั้น”

หลังการตกชั้น วัตฟอร์ต ทีมแตกกระจาย นักเตะ มากกว่า 20 คนเดินออกจากทีม ขณะที่ เดโลเฟว บาดเจ็บ และกลับมาลงสนามได้อีกครั้ง แต่ก็ไม่สามารถอยู่กับ วัตฟอร์ต ได้ต่อไป เนื่องจากปัญหาเรื่องของค่าเหนื่อย และความต้องการของ นักเตะ ที่อยากลงเล่นในระดับ ลีกสูงสุดมากว่า

ท้ายที่สุดแล้ว เดโลเฟว เลือกรับข้อเสนอจาก อูดิเนเซ่ สโมสรในกัลโช่ เซเรีย อา และเป็นการกลับมาลงเล่นในอิตาลี เป็นครั้งที่สอง หลังจากเคยลงเล่นกับ เอซี มิลาน มาแล้วช่วงหนึ่ง โดยเป็นการเซ็นสัญญาในแบบยืมตัว ก่อนที่จะเพิ่งเซ็นสัญญาย้ายทีมอย่างถาวร ในตลาดเดือนมกราคม 2021 ที่ผ่านมา

“ผมคิดว่า มันเป็นการย้ายทีมที่ดีสำหรับตัวผมเอง ผมเสียดายที่ต้องออกจากทีมไปแบบนั้น แต่ผมก็ต้องเลือก อูดิเนเซ่ เป็นสโมสรที่คล้ายกับ วัตฟอร์ต เป็นสโมสรที่มีความเป็นครอบครัว และผมได้รับการต้อนรับที่ดีมากจากพวกเขา”

“วัตฟอร์ต คือหนึ่งในช่วงเวลาที่ดีที่สุดของผมในการเป็น นักเตะ อาชีพ ผมมีความทรงจำหลายอย่างกับทีม ประตูแรกของทีมกับ เชลซี การยิงแฮตทริกแรกในเกมพบกับ คาร์ดิฟฟ์ และสองประตูที่ยิงในเกมพบกับ วูลฟ์ส รวมถึงการได้อยู่ในทีมในเกมรอบชิงชนะเลิศ เอฟเอ คัพ แน่นอนเกมนั้นเราแพ้ยับเยิน แต่มันก็คือความทรงจำที่ยิ่งใหญ่”

“สิ่งที่ผมหวังกับ วัตฟอร์ต คือหวังเห็นพวกเขากลับมาขึ้นชั้นสู่ พรีเมียร์ ลีก โดยเร็ว เช่นเดียวกับตัวผมเองที่หวังว่าจะไม่มีปัญหาเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บแบบที่เคยผ่านมาแล้วอีก และหวังว่าตัวเองจะกลับมาแบบเต็มตัว และโชว์ฟอร์มได้ดีแบบที่เคยทำได้ในอนาคต อนาคตที่ไม่มีใครรู้ว่ามันจะเกิดอะไร แต่ก็หวังว่ามันจะเข้าทางผมนะ”