นับเป็นเวลา 5 ปีแล้วที่ โมนาโก เถลิงแชมป์ ลีก เอิง เป็นครั้งล่าสุด พวกเขาผ่านช่วงเวลาที่ดีที่สุดของตนเองไปอย่างรวดเร็ว ชื่อของนักเตะในทีมช่วงเวลานั้น หลายต่อหลายคนแยกย้ายไปเป็นนักเตะของสโมสรระดับชั้นนำ ชื่อของ คิลิยัน เอ็มบั๊บเป้ (เปแอสเช) เจ้าของสถิตินักเตะค่าตัวแพงที่สุดอันดับสองของโลก, ฟาบินโญ่ (ลิเวอร์พูล), เบร์นาโด้ ซิลวา (แมนเชสเตอร์ ซิตี้), โธมัส เลอมาร์ (แอตเลติโก มาดริด) ตีมูร์ บากาโยโก้ (เอซี มิลาน) ไปจนถึง อแลง แซงต์–แม็กซิแมง (นิวคาสเซิ่ล – ปีที่โมนาโกได้แชมป์ เขาถูกยืมตัวไปเล่นกับบาสเตีย) สร้างชื่อมาจากสโมสรแห่งนี้
ทั้งหมดมีเบื้องหลังอยู่ที่ชายชาวรัสเซียที่ชื่อว่า ดิมิทรี ไรโบลอฟเลฟ ที่เข้ามาซื้อหุ้นของสโมสร และกลายเป็นประธานสโมสรของทีมตั้งแต่ปลายปี 2011 เป็นต้นมา…ปีแรกของการต่อสู้ที่เริ่มต้นด้วยลงเล่นใน ลีก เดอซ์ หรือลีกรองของประเทศ โทษฐานที่พวกเขาตกชั้นมาในฤดูกาลที่แล้ว
“ผมไม่เคยลืมว่าช่วงที่เราตกชั้นลงไปมันเจ็บปวดแค่ไหน เราสับสนกันไปหมด เราเล่นอยู่ในลีก เดอซ์ สองฤดูกาลก่อนกลับมาเล่นใน ลีก เอิง แต่จุดเปลี่ยนสำคัญคือการเข้ามาของ ไรโบลอฟเลฟ ตอนกลางฤดูกาล 2011-12 ตอนนั้นก่อนเขาเข้ามา 18 เกมแรกในลีก เดอซ์ เราชนะเกมเดียว (ชนะ 1 เสมอ 11 แพ้ 7) แต่หลังจากนั้นอีก 20 เกม เราชนะได้ถึง 12 เกม” วาเลรี่ แชร์กแมง กองหน้าฝรั่งเศสของทีมกล่าว
ผ่านมาแล้ว 10 ปีเข้าสู่ปีที่ 11 ไรโบลอฟเลฟ ยังคงยืนยันว่าเขายังคงมีความรักต่อ โมนาโก อย่างยิ่ง แม้ทีมจะมีการเปลี่ยนแปลงมากแค่ไหนก็ตาม
“ผมมีความสุขมากกับโมนาโก ผมรักสโมสรแห่งนี้มาก เช่นเดียวกับเจ้าชายอัลแบร์ แห่งโมนาโก ผู้ซึ่งเป็นผู้สนับสนุนทีมมาโดยตลอด เราทำความฝันในการคว้าแชมป์ ลีก เอิง ได้แล้วในปี 2017 แต่เราก็ยังต้องการมัน และเรายังคงต้องลงทุนเพิ่มเติม รวมถึงการพัฒนานักเตะเยาวชนอายุน้อยเพื่อขึ้นมาเป็นนักเตะสำคัญของสโมสร”
ในช่วงปี 2020 ที่ผ่านมา โมนาโก ของ ไรโบลอฟเลฟ ลงทุนเงินอีก 50 ล้านยูโร ในการพัฒนาสนามซ้อม ลา เทอบี้ เทรนนิ่ง เซนเตอร์ ซึ่งเป็นสนามซ้อมของทีม เป็นสนามซ้อมที่อยู่บนเนินเขา มองเห็นวิวของเมืองโดยรอบ และแน่นอนมันไม่ต่างจากการพักผ่อนที่เล่นฟุตบอลไปด้วยในตัว อย่างไรก็ตามสำหรับนักเตะแล้ว พวกเขาแทบไม่ได้พักผ่อนกันเลยแม้จะมีวิวสวย ๆ ให้ชมแต่การฝึกซ้อมก็ยังคงหนักมากสำหรับพวกเขา เมื่อทีมต้องการจะกลับไปสู่ความสำเร็จอีกครั้ง
จากทีมตกชั้น สู่ทีมแชมป์ลีก เอิง ผ่านมาแล้ว 5 ปี คำกล่าวที่ว่า “การเป็นแชมป์นั้นยาก แต่การรักษาแชมป์นั้นยากยิ่งกว่า” กับโมนาโก นั้นคือเรื่องที่ไม่เกินเลยไปนัก จากการเสียผู้เล่นตัวหลักไปหลายคน พวกเขามีช่วงที่ดีและแย่อย่างหนักสลับกันไป ท่ามกลางโปรเจคต์ในการปั้นทีมขึ้นมาใหม่อีกครั้งหลังจากล้มเหลวมาตลอด 3 ปี หลังจาก “ทีมแชมป์แตกกระจาย” และชื่อของ โอเลเรียง ชูอาเมนี่ จึงเป็นหนึ่งในทางเลือกนั้น
การเสริมทีมของ โมนาโก ตั้งแต่ปี 2019 เป็นต้นมา พวกเขาเริ่มเข้าปรับการเสริมทีมด้วยการมองหานักเตะอายุน้อยเข้ามามากกว่าเดิม ซึ่งหลังผ่านมาถึง 4 ตลาดการซื้อขาย พวกเขายังคงไม่นิ่งในตำแหน่งผู้จัดการทีม แต่แนวทางการซื้อขายพวกเขากลับชัดเจน กับการซื้อนักเตะอายุน้อยเข้ามาปั้น โดยมีเพียง 7 คนเท่านั้นที่อายุมากกว่า 25 ปี อยู่ในทีม และ 2 ใน 7 คน คือนายทวารของทีม
การปรับโครงสร้างของทีมตามหลักการทั่วไปจะต้องเกิดขึ้นจากสามส่วนคือ ฝ่ายบริหาร – ทีมงานในสนามและนักเตะในทีม
ฝ่ายบริหาร : โมนาโก ยังคงเป็นทีมที่แข็งแกร่งจากการมีเจ้าของสโมสรที่ยังคงสนับสนุนจาก ดิมิทรี ไรโบลอฟเลฟ ที่ ณ เวลานี้ ยังไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ จากการคว่ำบตารจากความขัดแย้งของ รัสเซีย และ ยูเครน
ฝ่ายโค้ชและทีมงาน : เป็นส่วนที่มีปัญหามากที่สุดนับตั้งแต่ได้แชมป์ ลีก เอิง พวกเขาเปลี่ยนโค้ชมาแล้วถึง 5 คน และ ฟิลลิป เกลมองต์ ผู้จัดการทีมชาวเบลเยี่ยมคือรายล่าสุดที่เพิ่งย้ายมาคุมทีมเมื่อต้นปีที่ผ่านมา
นักเตะ : พวกเขาอาจจะมีความพยายามในการลดอายุของนักเตะในทีม เสริมทีมด้วยนักเตะอายุน้อย แต่ปัญหาเรื่องของผลงานยังคงต้องปรับกันต่อไปเช่นกัน
การแจ้งเกิดของ ชูอาเมนี่ ซึ่งกลายเป็นตัวหลักแบบเต็มตัวมาเป็นฤดูกาลที่สองติดต่อกัน คือหนึ่งในแผนงานของพวกเขากับการยกระดับทีม กองกลางตัวรับเชื้อสายแคเมอรูนที่ซึ่งสามารถขยับตัวเองขึ้นไปเล่นในแบบ Box to Box ได้ในบางโอกาสคนนี้ ทำให้พวกเขามีความหวังถึงโอกาสในการที่จะกลับมาสู่ภาวะการแข่งขันดังเดิมแบบที่เคยผ่านมา ดัวยพลังหนุ่มในทีมที่ยังมีอีกหลายคนไม่ว่าจะเป็น ยุสซอฟ โฟฟาน่า (23 ปี), โซฟียาน ดิย็อป (21 ปี) หรือว่า เชา เอนริเก้ (24 ปี) เมื่อรวมกับแข้งซีเนียร์อย่าง เควิน โฟลลันด์ (29 ปี) หรือว่า วิสซาม เบน เยดแดร์ (31 ปี) พวกเขาก็เป็นหนึ่งในทีมพลังหนุ่มที่น่าจับตามองมากทีมหนึ่งในลีก เอิง ไม่ต่างจาก ลีลล์ หรือว่า แรนส์ ที่ก็มีโครงสร้างไม่ต่างกันมากนักบนเป้าหมายที่ไม่ต่างกัน
ภายใต้ลีกที่มี ปารีส แซงต์–แชร์กแมง เป็นผู้ยิ่งใหญ่ของลีกด้วยพลังเงินที่ดูเหมือนจะแทบไม่มีนักเตะคนไหนที่พวกเขาจะคว้ามาไม่ได้ โมนาโก ไม่ได้เลือกเส้นทางของการทุ่มเงินมหาศาลแบบเดิมเหมือนเมื่อหนึ่งทศวรรษที่แล้ว แต่พวกเขาก็ยังคงอยู่ในเส้นทางที่จะสร้างความสำเร็จได้บนพื้นฐานความจริงที่ว่า ลีก เอิง ไม่ใช่ลีกที่ดีที่สุด แต่ก็ยังคงเป็นหนึ่งในลีกที่ดีที่สุดในยุโรป ที่ยังทำให้พวกเขาเดินหน้าต่อไปได้ทั้งความสำเร็จ และรายได้เข้าสู่ทีม
ข่าวการซื้อขายของ โอเลเรียง ชูอาเมนี่ จะเป็น “เรื่องใหญ่” อีกเรื่องสำหรับทีมงานบริหารว่าพวกเขาจะเลือกอย่างไรเมื่อข้อเสนอก้อนโตมาถึงเช่นเดียวกับที่นักเตะก็ต้องเลือกในอนาคตของตนเองว่าจะเป็นเช่นไรต่อไป
ทั้งหลายทั้งปวงวงการฟุตบอลทำให้เราเห็นแล้วว่าความสำเร็จของสโมสรเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญในการรั้งนักเตะไม่น้อยไปกว่าค่าแรงมหาศาลที่ล่อใจนักเตะได้ตลอดเวลานี่คือฟุตบอลในยุคนี้ที่ทีมอาจต้องเจ็บปวดกับวันที่เราต้องเสียนักเตะที่ดีที่สุดไปแต่ในทางกลับกันเราก็จะได้อะไรตอบแทนกลับมาเช่นกันขึ้นกับว่าแต่ละทีมจะปรับตัวและมีเป้าหมายในแบบไหน
“โปรเจคต์ของโมนาโก” นับจากนี้อีก 3-5 ปีข้างหน้าจะเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อสำคัญว่า พวกเขากับการแผนสร้างทีมที่จะเกิดขึ้น พวกเขาจะยืนระยะอยู่ตรงจุดไหนของลีก และเวทียุโรป ท่ามกลางการจะต้องเจอกับโอกาสในการเสียสตาร์ทุกปีแบบที่เคยเป็นมา ไม่ต่างจาก ลีกรองในยุโรปอีกหลายสโมสรนั่นเอง
Copyright © 2019 UFA6556 แทงบอลออนไลน์ มั่นคง ปลอดภัย อันดับหนึ่งเมืองไทย | All right reserved.