ย้อนรอย สองคนล่าสุด “หงส์เป็นผี และ ผีเป็นหงส์”

     “เดอะ กัฟเนอร์” สร้างชื่อเสียงมาจากการเป็นเยาวชนของ เวสต์แฮม ยูไนเต็ด ที่ดันทะลึ่งรีบใส่เสื้อ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ทั้งที่การย้ายทีมยังไม่เสร็จสิ้น ทำให้เขากลายเป็นคนที่โดนสาวก “เดอะ แฮมเมอร์ส” เกลียดมากที่สุดคนหนึ่งในช่วงยุค 90 แต่การย้ายมา แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ของเขา ก็ประสบความสำเร็จอย่างมาก เขาได้แชมป์พรีเมียร์ ลีก, เอฟเอ คัพ, คัพ วินเนอร์ส คัพ รวมถึงการเข้าสู่ทีมชาติอังกฤษชุดใหญ่ อย่างไรก็ตาม หลังความล้มเหลวของปีศาจแดงในปี 1995 การเปลี่ยนแปลงทีมครั้งสำคัญก็เริ่มต้นขึ้น และ อินซ์ ก็คือหนึ่งในคนที่ต้องออกจากทีมไป โดยมีการเผยว่าส่วนหนึ่งของการออกจากทีมของเขา เกิดจากการที่ เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ไม่ปลื้มในเรื่องของการทำตัวเป็น “ลูกพี่” ภายในห้องแต่งตัวของเขา รวมถึง นักเตะ อยากย้ายไปเล่นในอิตาลีด้วย โดยเรื่องหลัง อินซ์ ปฏิเสธ ในเวลาต่อมา

     “ผมไม่ได้เป็นคนเลือกย้ายออกจากทีม ผมไม่ต้องการย้ายออกจาก แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด พวกเขาตกลงกับ อินเตอร์ มิลาน เบื้องหลังผม ผมไม่ได้พอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นหรอกนะ ผมมีสิทธิ์จะเลือกปฏิเสธข้อเสนอก็ได้แต่ผมก็รู้สึกไม่ดีกับสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว”

     อินซ์ ย้ายไป อินเตอร์ มิลาน หนึ่งฤดูกาล ก่อนตัดสินใจรับงานกับ ลิเวอร์พูล ซึ่งแน่นอน เขาทำแสบกับ เด็กผี ด้วยบทสัมภาษณ์บาดหัวใจ รวมถึงการยิงประตูในเกมที่ทั้งสองทีมพบกัน และเกือบส่งผลให้ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด พลาดแชมป์ในบั้นปลายอีกด้วย

     “ตอนผมย้ายออกจากแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ผมมีการคุยสัญญาใหม่อีก 4 ปี และเกมเกียรติยศด้วยเมื่อจบสัญญา แต่สุดท้ายทุกอย่างไม่เกิดขึ้น และเซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน และบอร์ดบริหาร ต้องการขายผมออกมา”

     “ผมเสียใจที่ย้ายออกจากทีม และพอผมตัดสินใจกลับมาเล่นในอังกฤษ ลิเวอร์พูล ยื่นข้อเสนอเข้ามา ผมก็ไม่คิดหลายรอบให้เสียเวลาในการรับข้อเสนอ พวกเขาเป็นทีมที่ยอดเยี่ยม ไม่ต่างจาก แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด และในฐานะของ นักเตะ ผมไม่สามารถปฏิเสธโอกาสแบบนี้ได้ เพียงเพราะกังวลว่าแฟนบอลจะคิดอย่างไรกับผม”

     “ผมคิดเพียงว่าแฟนบอลลิเวอร์พูลจะคิดอย่างไร และพวกเขาต้อนรับผมอย่างดี แค่นั้นมันก็พอแล้ว”

     อินซ์ ออกจาก ลิเวอร์พูล และลงเล่นกับ มิดเดิ้ลสโบรซ์ ตามด้วยอีกหลายทีม ก่อนจะจบด้วยการเลิกเล่นกับสโมสร แมคเคิ่ลฟิลด์ ทาวน์