ความผิดพลาด - ประสบการณ์ - ข้อจำกัด

     เมื่อตัวเลือกหายไป 8 คน ทีมก็ต้องเลือกคนที่คิดว่าจะโอเคที่สุดลงสนาม แต่การเปลี่ยนแปลงทีมที่ต้องบอกว่า 11 คนนี้ ไม่เคยลงเล่นร่วมกันแบบนี้ในเกมแข่งขัน แบ็คโฟร์ ชุดนี้เล่นด้วยกันน้อยมากในการแข่งขันจริง คู่กองกลาง ปาติโน่ และ โลกอนก้า เปิดซิงการเล่นด้วยกันครั้งแรกในวันนี้ สิ่งที่ออกมาคือ ความไม่เข้าใจกันในการรับส่งบอล ซึ่งมันส่งผลไปยังสามตัวรุกด้านบนด้วย แม้จะลงซ้อมด้วยกันมาบ้างก่อนเกมนี้ แต่การแข่งขันคือการแข่งขัน ไม่ใช่การซ้อม คู่แข่ง ที่มุ่งมั่น ดุดัน และประสบการณ์ในเกม รวมถึงความเข้าใจกันในทีมมากกว่า เล่นกันนานไป อาร์เซนอล เสียเปรียบทันที

     ระบบการเล่นที่วันนี้ อาร์เซนอล ส่ง ปาติโน่ ลงมาแบบไม่มีทางเลือกมากนัก การขาดหายไปของ กรานิท ชาก้า จากโควิด-19 คือสิ่งที่ อาร์เตต้า ไม่คาดคิดมาก่อน หรืออาจจะคิดไว้แล้ว แต่เมื่อมันมาเกิดในวันที่ ปาเตย์ และ เอลเนนี่ ไม่อยู่ บวกกับ เมดแลนด์-ไนลส์ ก็ย้ายออกไปแล้ว ปาติโน่ จึงถูกดันขึ้นมาเล่นในตำแหน่งนี้แทน การเลือกใช้ระบบ 4-1-4-1 เพราะ ปาติโน่ ที่เล่นกองกลางเป็นนักเตะสร้างสรรค์เกมรุก ในระหว่างเกมยืนสูงกว่า​ โลกอนก้า พาร์ทเนอร์ของตนเองชัดเจน ตรงนี้กลายเป็นปัญหาย่อยลงมาสองส่วน

1. โลกอนก้า ผู้ซึ่งยังไม่แกร่งพอจะเอาตัวรอดในสถานการณ์หนึ่งเดียวในกลางสนาม เมื่อ ปาติโน่ ยืนสูงกว่าเขา เขาก็ต้องสู้กับกองกลางของ ฟอเรสต์ ที่นอกจากจะมีจำนวนมากกว่าแล้ว ยังเล่นดุ เข้าบอลเร็วตลอด ทำให้เขาเจอกับงานยากในการออกบอล และเสียบ่อยครั้ง จนสุดท้ายความผิดพลาดของเกมในการออกบอลกลายเป็นการเสียประตูในเกมนี้ไปด้วย
2. ปาติโน่ ซึ่งดันขึ้นสูง กลายเป็นการ “กั๊ก” พื้นที่ระหว่าง จะกองกลาง กับ กองกลางตัวรุก ก็ไม่เชิง การได้บอลของเขาจึงได้บอลน้อย และระหว่างเกม จะเหมือนทับตำแหน่งกับ ริมเส้นทางซ้าย หรือกว่ากองกลางตัวรุกอย่าง เออเดการ์ด ไปเลยก็มี ทำให้กลายเป็นว่า สมดุลตรงกลางสนาม มันเลยเพี้ยนจากที่ควรจะเป็น สุดท้าย ปาติโน่ ก็ต้องออกจากสนามไป ส่ง ลากาแซตต์ลงมาแทน เกมนี้ทำให้ ปาติโน่ ได้รู้ว่าเขายังคงต้องพัฒนาตัวเองอีกมาก และแฟนบอลควรจะลดความคาดหวังของนักเตะดาวรุ่งลง และเพิ่มเวลาในการรอคอยพัฒนาของพวกเขาให้มากขึ้น หากไม่อยากให้เขากลายเป็นดาวรุ่งตลอดกาลแบบที่ ธีโอ วัลคอตต์ เคยเป็น หรือไปไม่สุดอย่างที่หวังเพราะคำอวยยศ และคำวิจารณ์รุนแรงในวันที่ผลงานไม่ดีของเขา

ความมั่วซั่วของนักเตะอาร์เซนอล และความยอดเยี่ยมของ ฟอเรสต์

     อย่างที่บอกข้างต้น อาร์เซนอล ไม่ได้จัดทัพประมาทคู่แข่ง แต่ด้วยปัจจัยจำกัดสิ่งที่ออกมาคือ เมื่อเล่นไม่เข้าใจกัน ส่งผลกันผิดพลาด ไม่อาจคุมแดนกลางได้ และหลายคนผลงานต่ำกว่ามาตรฐานอย่างมาก สิ่งที่ตามมาคือการ โดนขึงเกมรุกเข้าใส่ ฟอเรสต์ ศึกษาการเล่นของ อาร์เซนอลมาค่อนข้างดี พวกเขาเลือกใช้ วิงแบ็คสองข้าง เล่นกับสองตัวรุกด้านข้างได้ดีมาก ฝั่งซ้ายเน้นสายประสบการณ์ ฟิลิปส์ ซิงเคอนาเกล ปีกเดนมาร์ก คล่องตัว เล่นร่วมกับวิงแบ็คซ้าย แจ็ค โคลแบค อดีตนักเตะนิวคาสเซิ่ล อาจไม่เร็วอะไร แต่เล่นบอลแน่นอนดี ส่วนทางขวา ดีเจด สเปนซ์ โดดเด่นมากในเกมรับ ที่หยุด มาร์ติเนลลี่ ได้อยู่หมัด และออกบอลให้ เบรนแนน จอห์นสัน ปีกวัยรุ่นที่ก็สปีดต้นดีเหมือนกัน ทำลายเกมรับอาร์เซนอลได้ตลอด

     อาร์เซนอล คุมแดนกลางไม่ได้ แถมยังก่อความผิดพลาดไม่เลิกกับการเสียบอลง่ายในแดนกลาง เมื่อ ฟอเรสต์ ได้บอล พวกเขาวางบอลเร็วไปข้างหน้า ริมเส้นเลี้ยงเข้าหา เจาะเข้าทำ โดยเฉพาะทางฝั่งซ้าย เราจะเห็นเลยว่า ร็อบ โฮลดิ้ง เจอเผาเครื่องไปหลายต่อหลายครั้ง เพราะเร็วไม่ทันปีกคู่แข่ง จังหวะเกมรับยืนต่ำ เน้นแพคให้แน่น เมื่อ อาร์เซนอล ตั้งเกมไม่ได้ คนในสนามที่ลงไปก็เล่นด้วยกันไม่บ่อย แถมยังผิดพลาดกันเองก็ยิ่งเข้าทาง