นาทีบาป…ประตูชัยของนักล่าฝัน

     ในช่วงเวลา 57-62 ที่เกิดประตูแรก อาร์เซนอล ลดการเร่งเกมลง ไม่ฝืนแบบตะบี้ตะบัน แต่เริ่มกลับมาใช้ระบบในการนำทางการเล่นของตนเอง เพราะไม่ว่าจะตามหลัง 1 หรือว่า 2 ประตู อาร์เซนอล ไม่เคยเสียการครองเกมนี้เลย เพียงแต่ยิงประตูไม่ได้เท่านั้น ขณะที่ บอร์นมัธ ก็ไม่คิดจะเล่นแบบอื่นแล้ว ดังนั้นปัจจัยหลักอยู่ที่อาร์เซนอล จะเข้าทำได้อย่างไร และเมือพวกเขาเริ่มสงบใจลง บอร์นมัธ ก็พลาดบ้าง และมันกลายเป็นประตู

     จากจังหวะเตะมุม ซาก้า เปิดได้ดีทั้งแรง และกดดันให้ เนโต้ ไม่กล้ารับ ทำได้แค่เพียงชกทิ้ง ซึ่งมันดีไม่พอ เพราะมันลอยอยู่ในเขตโทษ จังหวะนี้ สมิธ โรว์ ที่รอบอลอยู่ด้านนอกวิ่งเข้ามาเล่นได้ก่อนใคร กระโดดโหม่งย้อนทางไปยังพื้นที่ว่าง จังหวะนี้จะเห็นได้เลยว่า แนวรับบอร์นมัธ จัดระบบการยืนไม่ทัน ผู้เล่นจำนวนมากกลายเป็นไม่มีประโยชน์ในการเล่น ไม่ได้ประกบใคร บอลลอยมาถึง ปาเตย์ ที่ได้แก้ตัวจากการทำพลาด วิ่งเข้าไปยิงเต็มแรง บอลโดนตัวเนโต้แต่ก็แรงพอจะเข้าประตู

การได้ประตูนี้ของอาร์เซนอลคือการกลับมาสู่เกมอย่างมีสติ และได้โมเมนตัมในแบบที่พวกเขาเสียไปตั้งแต่ 9.11 วินาทีแรกของเกม

     การเสียประตูทำให้บอร์นมัธ พยายามเร่งเกมขึ้น พวกเขามองหาโอกาสจากความฮึกเหิมของอาร์เซนอล และเล่นเกมสวนกลับ ซึ่งวันนี้ต้องบอกว่าเกมรับอาร์เซนอลผิดพลาดค่อนข้างมาก โดยเฉพาะในการประกบ โซลันกี้ ซึ่งมีส่วนกับเกมอย่างยิ่ง อย่างไรก็ตามฟุตบอลเป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้ และการเปลี่ยนตัว เอมิล สมิธ โรว์ ออก และเลือกส่ง รีส เนลสัน ลงสนามคือการเดิมพันที่ถูกต้องของ มิเคล อาร์เตต้า

     “ผมคิดว่าเอมิลมีอิมแพคที่ดีต่อเกม แต่ในท้ายที่สุดผมรู้สึกว่าผมต้องการอะไรที่มันแตกต่าง โดยเฉพาะเกมทางซ้ายที่ต้องการให้มีแรงกดดันมากขึ้น นั่นคือเหตุผลในการเลือกส่งเนลสันลงเล่น” อาร์เตต้า แจงเหตุผลในการเปลี่ยนตัวครั้งสำคัญ

     เพียงไม่กี่นาทีหลังการเปลี่ยนตัว เนลสันก็กลายเป็นส่วนสำคัญของประตูตีเสมอที่ทำให้ทุกอย่างเข้ามาอยู่ในมืออาร์เซนอลแบบเต็มตัว โดยมี ปาเตย์ ที่มีส่วนร่วมกับประตูนี้อีกครั้ง

     ประตูตีเสมอ 2-2 เกิดในช่วงที่อาร์เซนอลขึงเกมรุก เจอกับแนวรับบอร์นมัธ ที่เริ่มเสียสมาธิจากการเสียประตูแรก การเล่นเกมรับจำนวนถึง 8 หรือว่า 9 คน มากในแง่ของปริมาณ แต่มันจะได้ผลก็ต่อเมื่อพวกเขารักษาวินัยเอาไว้ได้ตลอดเกมหรือเปล่า คล้ายในเกมกับเอฟเวอร์ตัน ที่พวกเขาทำได้เพียง 40 นาทีในเกมนั้น

     ปาเตย์ได้บอลกลางสนามมีจังหวะดึงหลอกกองกลางคู่แข่งหนึ่งจังหวะ “เปิดกำแพงชั้นที่หนึ่ง” ก่อนที่เห็นได้ว่า อาร์เซนอล ดันเกมรุกหน้าไลน์สูงสุดถึง 5 คนในจังหวะนี้ เบน ไวท์ แบ็คขวา สลับตำแหน่งกับ ซาก้า ก่อนที่ เนลสัน จะได้บอลและเปิดบอลเข้ากลางในพื้นที่ซึ่งจะเห็นว่า แนวรับบอร์นมัธ พะวงกับพื้นที่กลางเขตโทษมากเกินไปจนกลายเป็นการแปยิงจ่อ ๆ ของเบน ไวท์ ที่แม้ว่า เนโต้ จะปัดออกมาได้แต่บอลก็ข้ามเส้นไปทั้งลูกแล้ว

     ในวันที่พวกเขาผิดพลาดอะไรมามาก อาร์เซนอล ใช้พลังแทบทั้งหมดไปมากกว่า 70 นาที ที่พวกเขาวิ่งไปไม่ต่างจากคนเล่นมาจนจบเกม แต่สิ่งที่ยกระดับการเล่นของเกมนี้อย่างมากคือเรื่องของ ความอยากเป็นผู้ชนะในเกมนี้ของพวกเขา