“ฮูลิแกน” อันธพาลลูกหนัง ความโกรธที่ต้องการระบาย

การโดนเลิกจ้างงานนี่แหละ คือสาเหตุการถือกำเนิดยุคทองของฮูลิแกน แต่กลับกัน กลายเป็นเข้าสู่ยุคมืดของฟุตบอลอังกฤษไปด้วยในเวลาเดียวกัน

     ผู้ใช้แรงงานหนุ่มมากมายที่ตกงาน โดยเฉพาะเมืองแมนเชสเตอร์ และ ลิเวอร์พูล ซึ่งเป็นเมืองที่ขับเคลื่อนด้วยเหล่าแรงงาน และมีท่าเรือเป็นแหล่งการจ้างงานของ 2 เมืองดังกล่าว แต่เมื่อท่าเรื่อต้องปิดตัวลงจากผลพวงทางเศรษฐกิจ ทำให้ชายหนุ่มเหล่านั้นรู้สึกโกณธแค้น และอยากระบายความโกรธนั้นออกมา อยากหู้คนอื่นรับรู้ถึงความเจ็บปวดที่รัฐบาลได้ทำกับพวกเขา พวกเขาจึงเริ่มแสดงออกด้วยวิธีการบางอย่าง

     พวกเขาเลือกที่จะใช้ฟุตบอลเป็นสารที่ส่งต่อความโกรธแค้นของพวกเขาให้ทุกคนได้รับรู้ เป็นที่ทราบกันดีว่าฟุตบอลกับประเทศอังกฤษเป็นของคู่กัน การใช้ฟุตบอลซึ่งเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับคนอังกฤษ ให้คนอังฤษได้รับรู้จึงเป็นทางออกของพวกเขา การแสดงตัวตนที่สื่อออกมาถึงความรุณแรง เพื่อให้ภาครัฐหันมาสนใจจึงเป็นที่มาของ “ฮูลิแกน”

     ในตอนแรกเหล่าฮูลิแกนใช้ฟุตบอลเป็นเพียงที่พักใจยามที่พวกเขาไม่มีอะไรให้ยึดเหนี่ยว แต่เมื่อพวกเขามีความโกรธแค้นที่ต้องการระบายออกมา มันก็ไม่ใช่แค่เรื่องฟุตบอลอีกต่อไป เหล่าฮูลิแกน

     ในยุค 70’s เรียกได้ว่าเป็นจุดพีคของเหล่าฮูลิแกน มีการเกิดขึ้นของฮูลิแกนอยากกว้างขวาง พวกเขาถูกขนานนามว่า “เฟิร์ม” เหล่าเฟิร์มที่ขึ้นชื่อเรื่องความรุณแรงในยุคสมัยนั้นมีมากมาย เช่น ลีดส์ เซอร์วิส ครูว์ ของ ลีดส์ ยูไนเต็ด , เรด อาร์มี ของ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด และ ซุยไซด์ สควอร์ด ของ เบิร์นลีย์

     หรือแม้แต่คนที่ไม่ใช่แรงงานก็ผันตัวมาเป็นฮูลิแกนเช่นกัน อาจเพราะพวกเขาโดนเหล่าชนชั้นแรงงานมามีเรื่องด้วย พวกคนเหล่านั้นจึงต้องลุกขึ้นสู้บ้าง และตามไปเอาคืนบ้าง แกน ในลอนดอนมี เฮดฮันต์เตอร์ ของ เชลซี, ยิด อาร์มี ของ ท็อตแน่ม ฮ็อทสเปอร์, อินเตอร์ ซิตี้ เฟิร์ม ของ เวสต์แฮม แต่ฮูลิแกนที่โด่งดังและโหดที่สุดคงหนีไม่พ้น บุชแว็คเกอร์ ของ มิลวอลล์

     ฮูลิแกนจึงเป็นเหมือนการ ปลดปล่อยตัวตนดั้งเดิมของมนุษย์ออกมา พวกเขาบูชาสโมสรฟุตบอล และ แสดงออกตัวตน ของพวกเขา ตัวตนความเป็นวัยหนุ่ม ตัวตนของชนชั้นแรงงาน พวกเขาแสดงออกมาด้วยความรุณแรง

นั้นจึงเป็นที่มาที่ไปของเหล่าฮูลิแกน